Η αρχηγός της ιταλικής ομάδας μετά τη δεύτερη νίκη στο Billie Jean King Cup: «Αυτή η νίκη έχει μια ιδιαίτερη γεύση. Και τώρα δεν σταματάμε. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο εκκίνησης, όχι σε ένα σημείο άφιξης»

Η Tathiana Garbin είναι η γυναίκα των απρόσμενων επιτευγμάτων, εντός και εκτός γηπέδου. Αφού θεραπεύτηκε από μια σπάνια ασθένεια, η αρχηγός οδήγησε τις κοπέλες της στη κατάκτηση του Billie Jean King Cup: όχι μία, αλλά δύο φορές.

Tathiana, πόσο έχει να κάνει η προσωπική σας εμπειρία με αυτή τη δεύτερη παγκόσμια κατάκτηση;

«Η προσωπική μου εμπειρία και η αθλητική μου εμπειρία έχουν γίνει μια ιστορία. Η ασθένεια με έμαθε να αντιμετωπίζω κάθε μέρα σαν να ήταν ένας σημαντικός αγώνας: να επικεντρώνομαι σε ό,τι μπορώ να ελέγξω, να αποδέχομαι ό,τι δεν εξαρτάται από μένα και να παλεύω μέχρι το τελευταίο σημείο. Αυτή η νίκη επιβεβαιώνει ότι η αποφασιστικότητα και η ομάδα μπορούν να μετατρέψουν μια αδύνατη αποστολή σε πραγματικότητα».

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του θριάμβου στη Μάλαγα και αυτού στο Σενζέν;

«Και ας μην ξεχνάμε τον τελικό του 2023… Ήταν πολύ διαφορετικοί τελικοί. Ο πρώτος ήρθε εν μέσω της ασθένειάς μου, σε μια πολύ δύσκολη προσωπική στιγμή: ήταν ένα σοκ για μένα και για τα κορίτσια. Ο δεύτερος ήταν η υπόσχεση που τηρήσαμε: είχαμε πει ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εξαιρετικό και το κάναμε. Αυτός έχει μια ιδιαίτερη γεύση γιατί επιβεβαιώνει την εσωτερική μας δύναμη και την ανάπτυξη της ομάδας, που χτίστηκε βήμα-βήμα».

Υπήρξε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που αισθανθήκατε ότι το εγχείρημα ήταν εφικτό;

«Προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόκληση σαν να ήταν ο τελικός. Σίγουρα, όμως, ο ημιτελικός εναντίον της Ουκρανίας ήταν η πραγματική καμπή: είχαμε μπροστά μας μια Svitolina σε εξαιρετική φόρμα και μια Kostyuk πολύ μοτιβωμένη, που ωθούνταν και από τη βαθιά σημασία που είχε αυτή η πρόκληση για αυτές και για τη χώρα τους σε αυτή την ιστορική στιγμή. Στο γήπεδο υπήρχαν συναισθήματα που θα μπορούσαν να μας κλονίσουν, αλλά τα κορίτσια ήταν εξαιρετικά και κατάφεραν να μετατρέψουν αυτή την πίεση σε ενέργεια. Η νίκη σε αυτό το διπλό μας έδωσε τη βεβαιότητα ότι το όνειρο ήταν πραγματικά εφικτό».

Η Elisabetta Cocciaretto βρήκε επιτέλους τον εαυτό της. Πώς το είδες;

«Μετά την ήττα από την Kostyuk, που είχε παίξει τον τέλειο αγώνα, η Elisabetta μπήκε στο γήπεδο με ένα πολύ σαφή σχέδιο παιχνιδιού, πάντα στην επίθεση. Μια στάση απαραίτητη απέναντι σε αντιπάλους όπως η Navarro. Το να τη βλέπεις τόσο ξεκάθαρη, αποφασιστική και ικανή να εκφράσει το καλύτερο τένις της είναι ένα από τα πιο όμορφα δώρα αυτής της σεζόν».

Jasmine Paolini και Sara Errani. Η εμπειρία τους έκανε τη διαφορά;

«Η Jasmine με τις ανατροπές της μας έμαθε ότι δεν πρέπει ποτέ να σταματάμε να πιστεύουμε, ακόμα και όταν όλα φαίνονται χαμένα. Η Sara, από την άλλη, ήταν ο βράχος μας και στην ομάδα αφιερώνει πολύ χρόνο βοηθώντας τις νεότερες. Μαζί ενσάρκωσαν δύο συμπληρωματικές πλευρές της ταυτότητάς μας: την συναισθηματική ώθηση και τη σταθερότητα, τον ενθουσιασμό και την ηρεμία».

Η Tyra Grant έζησε μια συναρπαστική εμπειρία που θα της είναι χρήσιμη στο μέλλον.

«Είναι μια νεαρή κοπέλα, γεμάτη ενέργεια και όρεξη για μάθηση. Αυτές οι εμπειρίες θα την κάνουν να ωριμάσει πολύ. Είμαι σίγουρη ότι, μαζί με τον Τεχνικό Τομέα και το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης, θα καταφέρουμε να διευρύνουμε όλο και περισσότερο το ρόστερ».

Η Lucia Bronzetti ήταν πρωταγωνίστρια στον τελικό του 2024, αλλά φέτος είχε κάποια προβλήματα.

«Ήταν στο γήπεδο για να δώσει ενέργεια και παρουσία. Όλες συνέβαλαν με το δικό τους κομμάτι για να κατακτήσουμε αυτό το Κύπελλο, και ακόμη και εκείνες που δεν έπαιξαν ήταν καθοριστικές».

Και τώρα;

«Και τώρα δεν σταματάμε. Είμαστε σε ένα σημείο εκκίνησης, όχι τερματισμού. Θέλουμε να εδραιωθούμε και να δημιουργήσουμε ένα σύστημα που θα βοηθήσει όλες τις παίκτριες να εξελιχθούν, ακόμα και αυτές που βρίσκονται στην αρχή της πορείας τους».

Τον Απρίλιο ξεκινά η πορεία προς το τρίτο συνεχόμενο τίτλο… Ίσως στην Ιταλία;

«Να παίξουμε με τη ζεστασιά και την ενέργεια των οπαδών μας, να δώσουμε το παράδειγμα στις κορίτσια που ονειρεύονται να φτάσουν εδώ. Ναι, το να παίξουμε στην έδρα μας θα ήταν ένα πραγματικό δώρο». Αξίζετε.